دریل از ابزارآلات ساختمانی است که با استفاده از نیروی چرخشی باعث ایجاد سوارخ بر روی سطوح مختلف می شود. دریل ها بسته به عواملی مانند سرعت، قدرت، گشتاور و اندازه تقسیم بندی می‌شوند. وظیفه اصلی دریل سوراخ کاری بر روی سطوح مختلف و گوناگون مانند چوب، مصالح و انواع فلزات است.
تاریخچه پیدایش دریل ها
شاید کمی عجیب به نظر برسد اما در حدود 35000 سال قبل از میلاد مسیح، انسان ها شروع به ساختن ابزار های چرخشی کردند که ساده ترین آنها تکه سنگی استوانه ای شکل و نوک تیز بود که بین دو دست قرار می گرفت و با چرخش مکرر سوراخ هایی در چوب و یا پوست و استخوان حیوانات ایجاد می کرد. در واقع این موضوع شروع به وجود آمدن دریل ها بود. سال های بسیار گذشت تا اینکه اولین ماشین سوراخ کاری ساده که از یک کمان و یک ابزار نوک تیز تشکیل می شد در 10000 سال قبل ساخته شد. با پیچیدن نخ کمان به دور ابزار و به جلو و عقب حرکت دادن آن، با سرعت نسبتا بالایی می چرخید و عمل سوراخکاری را انجام می‌داد.
اجزای تشکیل دهنده دریل
- سیم برق
- سوئیچ روشن و خاموش
- تراز عمق سنج
- سه نظم
- دسته جانبی
- کلید خاموش و روشن کردن حالت چکشی
- کلید تنظیم سرعت و یا دیمر
- کلید چپ گرد و راست گرد
سیم برق:
این سیم از یک کابل دو الی سه لایه تشکیل شده که جریان برق را انتقال میدهد.
سوئیچ روشن و خاموش:
این کلید عملیات قطع و وصل کردن جریان برق را به عهده دارد.
تراز عمق سنج:
این وسیله یک میله مدرج می باشد که عملیات اندازه گیری عمق سوراخ ایجاد شده را به عهده دارد.
سه نظام:
سه نظام ها به دو دسته اتوماتیک و آچار خور تقسیم می شوند، وظیفه سه نظام نگه داشتن مته و یا قلم است.
دسته جانبی:
این قسمت یکی از اصلی ترین لوازم جانبی مورد استفاده در دریل می باشد که به منظور ایجاد ثبات در نگه داشتن دریل توسط دو دست مورد استفاده قرار می گیرد.
کلید خاموش و روشن کردن حالت چکشی:
این کلید عملیات جابه جایی بین حالت های چکشی و ساده را انجام می دهد.
کلید تنظیم سرعت و دیمر:
این کلید حالت ولوم و یا سوییچ چند مرحله ای دارد که عملیات تغییر سرعت دریل را بر عهده دارد.
کلید چپ گرد و راست گرد:
این کلید به گونه ای جریان برق را کنترل می کند که توانایی کنترل جهت چرخش دریل را دارد.
انواع دریل
- دریل دستی
- دریل برقی
- دریل چکشی
- دریل گیربکسی
- دریل شارژی
- دریل بتن کن
- دریل ستونی
دریل دستی
همان طور که از نام این دریل ها مشخص است، برای استفاده از آن به نیروی دست نیاز دارید و در آن خبری از موتور الکتریکی نیست. با اینکه دریل های دستی در سال های بسیار دور به وجود آمده اند، اما هنوز هم برای کار هایی همچون معرق کاری کاربرد دارند. دریل دستی از یک مکانیزم ساده برای چرخش بهره می برد. این نوع از دریل ها از یک میله مارپیچ و یک پوسته چرخان که به سه نظام متصل است تشکیل می شوند. با فشار دادن میله مارپیچ به سمت پایین، بخش متحرک شروع به حرکت می کند و با چرخاندن مته، سوراخ کاری را انجام می دهد.
دریل برقی
دریل های برقی از پر استفاده ترین و قدیمی ترین انواع دریل ها هستند که کاربرد های فراوانی دارند. از این نوع دریل در کارخانه ها، کارگاه های صنعتی بزرگ، کارگاه های کوچک، تعمیر گاه ها و یا خانه ها استفاده میشود، که برای مصارف گوناگونی به کار گرفته می‌شوند. این نوع از دریل ها به برق متناوب 220 ولت یا همان برق شهری متصل می شوند تا اصلی ترین عضو آن یعنی موتور الکتریکی را تغذیه و نیروی الکتریکی را به نیروی چرخشی تبدیل کنند.
در ساختمان داخلی دریل های برقی یک گیربکس کوچک متشکل از دو چرخ دنده قرار گرفته تا ضمن پایین آوردن سرعت چرخش موتور، گشتاور آنرا چندین برابر کند. در بخش جلوی دریل، قطعه ای به نام سه نظام وجود دارد که مته را محکم نگه می دارد. سه نظام، دو نوع اتوماتیک و آچارخور دارد. سه نظام اتوماتیک با دست باز و بسته میشود. سه نظام آچارخور به وسیله آچار سه نظام، باز و بسته می شود.
دریل چکشی
در واقع در دریل های چکشی همزمان با چرخش مته، به آن ضربات مکرر و با تعداد زیاد وارد می شود که باعث شکستگی در مقیاس کوچک در سطح تماس نوک مته با سنگ یا بتن میشود. البته نا گفته نماند که برای سوراخ کاری توسط دریل چکشی به مته الماسه مخصوص نیاز خواهید داشت چرا که نوک این مته ها از آلیاژ های بسیار سخت و مقاوم ساخته می‌شوند و در اثر ضربه دچار تغییر شکل نمی‌شوند. دریل های چکشی یا دوکاره نسبت به دریل های برقی معمولی از توان و قدرت بالاتری بر خوردار هستند و معمولا قیمت بالاتری هم دارند.
دریل گیربکسی
دریل گیربکسی، نوع دیگری از دریل های برقی هستند که دارای گیربکس مجزا و با تنه ی فلزی هستند. البته این به این معنا نیست که دریل های دیگر فاقد گیربکس هستند اما به دلیل قدرتمند بودن و سیستم قوی تری که در آن به کار رفته به دریل گیربکسی معروف شده اند. همه ی دریل های گیربکسی از قابلیت چکشی بهره می برند و نسبت به دریل های چکشی معمولی از قدرت ضربه زنی بالاتری برخوردار هستند. بر روی گیربکس این نوع از دریل ها یک شاخص تعبیه شده که به وسیله آن می توانید دریل را در حالت چکشی یا معمولی قرار دهید.
دریل شارژی
حال میرسیم به بررسی یکی از پرکاربرد ترین و محبوب ترین انواع دریل ها یعنی دریل شارژی. بدون اغراق امروزه دریل های شارژی در حال جایگزین شدن دریل های برقی معمولی هستند. استفاده از باتری به جای برق شهری مزیت های بسیاری دارد که یکی از آنها قابل حمل بودن در نقاط مختلف و مکان های بدون دسترسی به برق است. دریل های شارژی با ابعاد کوچک و قدرت بالا توانسته اند محبوبیت بالایی بین کاربران مختلف پیدا کنند. این نوع از دریل ها معمولا از باتری های لیتیومی ساخته می شوند و حدودا با یک تا دو ساعت اتصال به شارژر می توانند مدت زیادی برای شما کار کنند.
دریل های شارژی از یک موتور DC و یک گیربکس خورشیدی تشکیل شده اند که ضمن جثه کوچک، از قدرت بسیار بالایی برخوردار هستند. برخی از دریل های شارژی دارای قابلیت چکشی هم هستند که امکان سوراخ کاری در مصالح را فراهم می کند. البته ناگفته نماند که استفاده مکرر در حالت چکشی می تواند باعث آسیب زدن به دریل در طولانی مدت شود.
از دیگر ویژگی های دریل های شارژی دارا بودن ترکمتر است که امکان کنترل گشتاور را فراهم می‌کند. توسط ترکمتر می توانید مقدار گشتاور مورد نیاز برای بستن یک پیچ را تنظیم کنید که در این حالت پس از رسیدن به گشتاور مشخص شده، دریل به صورت هرزگرد کار می کند. یکی از تفاوت های عمده دریل شارژی با دریل برقی معمولی، سرعت چرخش آن است که نسبت دریل برقی کمتر است و کنترل آن نیز راحت تر خواهد بود. اکثر دریل های شارژی از گیربکس دو سرعته بهره می برند که به شما این امکان را می دهد تا بتوانید از آن در دو حالت سرعتی و قدرتی استفاده کنید.
دریل بتن کن
یکی از قوی ترین انواع دریل ها، دریل بتن کن است که نسبت به دریل های برقی معمولی و یا دریل های گیربکسی از جثه بزرگتر و قدرت بیشتری برخوردار هستند. از دریل های بتن کن معمولا به طور تخصصی برای سوراخکاری مصالح و کنده کاری استفاده می شود. به همین دلیل سه نظامی که بر روی آنها قرار گرفته با سایر دریل ها متفاوت بوده و از نوع چهار شیار است. این سه نظام ها به گونه ای طراحی شده اند که فقط قابلیت اتصال مته ها و یا قلم هایی که به صورت چهار شیار ساخته شده اند را دارد. دلیل طراحی این سه نظام ها این است که مته پس از قرار گیری درون آن کمی لقی دارد و می تواند به جلو و عقب حرکت کند و ضربه را به خوبی منتقل کند.
از دیگر ویژگی سه نظام های چهار شیار امکان تعویض سریع و آسان مته در آنهاست. همانند دریل های گیربکسی، دریل های بتن کن هم دارای یک شاخص جهت انتخاب حالت چکشی و یا معمولی هستند با تفاوت اینکه در این نوع، یک حالت بیشتر وجود دارد و آن هم حالت چکشی خالص و بدون چرخش است که برای کندن و تخریب توسط قلم های مخصوص به کار می رود.
دریل ستونی
در آخر میرسیم به دریل های ستونی که جزو ابزار های کارگاهی و کاملا صنعتی به شمار می روند. اصلی ترین کاربرد دریل های ستونی سوراخ کاری به صورت قائم و زاویه 90 درجه با دقت بالا است. توان دریل ستونی بسیار بیشتر از دریل های برقی معمولی است که برخی از آنها نیز دارای موتور سه فاز میباشند. در قسمت جانبی این نوع از دریل ها، یک اهرم یا فلکه قرار گرفته که با چرخاندن آن مته به بالا و پایین حرکت می کند و امکان سوراخ کاری را فراهم می کند.
بدون دیدگاه